Ik en mijn autisme

Hallo, ik ben Fauna. Dat is niet mijn echte naam. Ik heb autisme en ben 11 jaar. Mijn hobby’s zijn ballet, Jeugd Rode Kruis, zwemles en tekenles. Ik heb een oudere zus en een jongere broer. 

Morgen krijgen we een kat. Ze is nog klein en heel mooi. Ik vind het leuk dat we bijna een kat krijgen, omdat die lief is en kopjes geeft en ik kan haar aaien en eten geven. Ik ga de kat eerst met rust laten en er misschien 15 minuten mee spelen. De kat moet eerst aan ons wennen. Ik moet ook wel eens met rust gelaten worden, bijvoorbeeld als ik boos ben of als ik verdrietig ben. Ik hoef dan niet getroost te worden. Ik vind het dan fijner om alleen te zijn. Soms durf ik niet te vertellen waarom ik verdrietig ben. Ik weet niet waarom. Ik denk dat de kat wel 3 uur moet wennen. Maar ik denk dat we ons er niet aan zullen kunnen houden, maar ik ga het wel proberen.

Ik ben nu thuis, door de Corona. Ik word thuis meer gestoord dan op school. In de klas heb ik een eigen bureau. Dat heb ik niet thuis. Als ik gestoord word, word ik nog trager. Ik werk heel traag, altijd al. Ik ben dan aan het treuzelen, dromen en veel nadenken over een oefening. Ik werk nu in mijn kamer. Dat gaat beter. Maar voor computerspelletjes zit ik beneden. Als ik speel, word ik minder gestoord. 

Het leukste aan autisme vind ik dat je verder gaat met je talenten. Ik kan goed tekenen en goed fantaseren. Ik maak verhaaltjes. Maar ik ga je niet vertellen waarover, want andere mensen moeten niet mijn ideeën stelen. Ik wil een boek schrijven. Papa helpt me daarbij. Het is nu een tijdje geleden dat we daar mee bezig waren. Ik vertel het en papa schrijft het op en verbetert het soms wat. Hij maakt het dan soms wat mooier. Want ik ken de gezegdes nog wat minder goed. Ik wil later graag schrijfster worden en zelf de tekeningen maken. 

Als ik geen beroemde schrijfster word, wil ik misschien opvoeder worden, voor kinderen met autisme. Ze hebben veel rust nodig, momentjes alleen, een schema nodig, zodat alles duidelijk is. En veel witte muren, zodat er niet te veel storingen zijn. Ik ga ze ideeën geven wat ze kunnen doen, zoals knutselen. Ik wil dan beleefd zijn, lief zijn en liefde geven. Ik ga ze ook wel een knuffel geven. Maar ik ga ze eerst vragen of ze dat wel willen. Ik ga hen geen kusjes geven. Omdat ik dat zelf ook niet zo fijn vind. 

Het meest moeilijke vind ik dat ik moeite heb met lezen. Ik heb dyslexie. Ik kan moeilijk lezen en schrijven. Daardoor duurde het lang voor ik kon lezen. Nu lees ik heel graag. Maar ik draai soms woorden om. En ik lees trager. Ik kan geen ondertitels volledig lezen op tv. Dat is vervelend. Bestaan er eigenlijk films die daar rekening mee houden? Dat zou ik fijn vinden.

Ik lees traag, maar ik vind het leuk om boeken te lezen. Er zijn zoveel mooie verhalen. Ik vind fantasieverhalen het leukst om te lezen. Maar ik wissel ook af met legendes, bijvoorbeeld over hoe Antwerpen is ontstaan, of hoe een koning op het einde 3 handvatten aan zijn tas heeft laten maken.

Ik heb een gelukkig leven. Ik ben gezond. Ik heb leuke hobby’s. Ik word niet gepest op school, want ik zit op een speciale school. Ik hoop dat de meisjes die dit lezen ook een gelukkig leven hebben. En ik hoop dat ze niet iets gemeens over mijn blog schrijven.

Fauna