Een vreemde gewaarwording

Mijn lichaam en ik hebben altijd een vreemde band gehad. Ik heb ooit een plaatje online gezien van een getekende vrouw die niet weet waarom ze buikpijn heeft. Iets verkeerds gegeten? Iets spannends? Verandering? Dit is op mijn lijf geschreven; ik moet meestal in de analyseermodus om erachter te komen wat ik voel. Buikpijn is een goed voorbeeld; mijn hoofd registreert allereerst niet goed dat ik hier iedere maand last van heb. Ik moet dan eerst naar de kalender kijken: “oh ja, ovulatietijd”; er volgt dan echter geen berusting omdat ik de pijn die ik voel niet herken als iets wat er dan altijd is. Ik raak niet in paniek, maar moet dan echt goed nadenken of het herkenbaar is. Nu, zittend aan mijn bureau, kan ik me bedenken: “volgens mij is de pijn altijd vergelijkbaar”, maar als het er is, kan mijn lichaam dat feit niet als zodanig registreren. Het gaat dan vanzelf in een soort “hé, dit lijkt nieuw, ik ken dit niet, voelt dit altijd zo?” modus. Ik weet dat ik reuma heb; ik weet precies wat voor soort pijn daarbij kan horen. Maar ook hierbij kan ik vaak niet onthouden of het eerder ook al zo voelde. Het feit dat ik pijn heb kan ik vrij makkelijk accepteren, dat hoort erbij en is nu eenmaal zo, maar toch voelt de pijn elke keer als iets nieuws, waarbij ik dan goed moet nadenken of het nou milder is, of precies hetzelfde als altijd. Ik kan mijzelf goed geruststellen, zoals ik al zei: ik raak niet in paniek, maar het is raar dat ik niet gewoon onthoud hoe iets voelt, hoe het de maand ervoor was. 

Ik ben daarnaast niet vaak onder de indruk van iets. Dat is handig bij mijn werk, waardoor ik zelden van slag raak door de ernst van een delict, of de specifieke details van een delictscenario. Daardoor kan ik rationeel en objectief een zaak beoordelen en mij op de feiten concentreren. Als het mijzelf betreft is dat soms wat lastiger. Ik ben een aantal keer in het ziekenhuis opgenomen omdat er iets ernstigs aan de hand was. Ik zie nog mijn bezorgde moeder naast mijn bed zitten; de arts had net verteld dat ik met spoed geopereerd moest worden. Ik had echt pijn, maar was opgewekt en ontspannen. Ik luister altijd goed naar wat er gezegd wordt en hou me daaraan, maar het landt gewoon niet goed; ik blijf opgewekt en ga gewoon door. Dat is soms lastig voor een diagnosticus, zeker als er iemand voor je zit die glimlachend vertelt dat het echt de ergste buikpijn is die je ooit hebt gehad, of dat je echt heel benauwd bent, maar wel grapjes kunt vertellen. Kortom: het beeld dat de ander dan ziet klopt niet met de uitslagen van de onderzoeken. Story of my life; of dat nou lichamelijk is, of dat je zelf heel goed weet dat je ASS hebt, maar de onderzoeker tegenover je zegt dat je daarvoor verbaal te sterk bent, te veel humor hebt en kennelijk weinig (zichtbaar) lijdensdruk hebt. Later trof ik gelukkig iemand die dat heel anders zag. 

Terugkomend op het plaatje wat ik online vond: het plaatje impliceert dat je dus ook buikpijn kunt hebben door spanning of verandering. Dat is voor mij echt een compleet mysterie. Dat is veel te abstract, veel te vaag. Ik weet weliswaar vaak niet wat ik voel qua pijn, maar dan ga ik het analyseren en kom ik er wel uit; dat is overzichtelijk en vind ik fijn. Maar buikpijn van spanning? Dat is niet concreet; hoe weten ze dat dat zo werkt, waar is het bewijs dat je van spanning buikpijn kunt hebben etc. Ik geloof echt dat als je iets lichamelijks ervaart, dit heel goed een resultaat van (bijv.) overprikkeling kan zijn, maar mijn brein kan helemaal niets met die informatie. Ik kan letterlijk niet bevatten wat dat betekent en hoe dat werkt. Ik probeer symptomen altijd te verklaren vanuit een medisch model, waardoor ik eraan voorbij kan gaan dat het een andere oorzaak kan hebben. Ik weet (gelukkig) grotendeels hoe overprikkeling zich bij mij openbaart; het heeft lang geduurd voordat ik dat snapte en kon herkennen. Ik kan hier nu beter op anticiperen en het zelfs accepteren; in het verleden snapte ik echt niet goed wat er dan gebeurde. Desalniettemin lijkt het me handig als je beter door hebt wat voor signalen je lichaam je geeft, dat het niet elke keer zo’n verassing is wat er in je lichaam gebeurt of pijn als een nieuw iets ervaart. 

Kate 

Meer informatie:

• https://dsmmeisjes.nl/kennisbank/wat-is-alexithymie-emotieblindheid/