Regenboog

Gedicht in het kader van de autismeweek

Vanbinnen ben ik een regenboog 

Ook al kan je dat niet zien met het blote oog 

Niet altijd trots geweest op al die kleuren

Ik liet het leven maar gewoon gebeuren 

Te kleurrijk voor deze wereld dacht ik

Daardoor dimde mijn licht tot mijn schrik

Altijd anders en liep niet in de pas 

Wilde verstoppen wie ik was

Tot ik ouder werd en dacht 

Wie is het nou die dat allemaal verwacht 

Kijk eens in de spiegel en zie wie daar staat

Ik zie iemand met veel moed paraat

Ik mag dan wel anders zijn maar ben juist uniek 

Ik zie ik zie wat jij niet ziet dus weg met je kritiek 

Mijn hoofd en hart zijn net wat  anders 

Maar ik heb stiekem best wat medestanders 

Ik hou van vrouwen en ben neuro divers 

Ik ben er nu trots op dus schrijf ik dit vers 

Ik laat daarom mijn regenboog schijnen 

En laat mijn twijfel verdwijnen 

Ook jij mag al je kleuren laten zien 

Hoe je ook bent je telt voor tien 

Dik, dun, blank of zwart

Belangrijk is wat je voelt in je hart 

Daisy