Annika
34 jaar, vrouw met ASS
Blog geplaatst op: 3-6-2022
Medicatie bij overprikkeling
Regelmatig lees ik over overprikkeling bij mensen met autisme. Ik heb dat altijd een lastige term gevonden, overprikkeling. Ik kan me namelijk niet zo goed voorstellen wat er wordt bedoeld met geluiden en beelden die ongefilterd binnenkomen. In filmpjes waarin geprobeerd wordt na te bootsen hoe iemand met autisme externe prikkels ervaart, herken ik me niet.
Ik dacht dus altijd dat ik daar niet aan deed, aan overprikkeling. Tot ik anderhalf jaar geleden bij de psychiater terechtkwam omdat het niet zo goed ging. Eerder had ik al eens een tijd antidepressiva geslikt maar dat had weinig geholpen. Ik vroeg me dus af of de arts misschien een ander middel had tegen mijn problemen. Depressief was ik niet, maar wat het dan wel was waardoor ik me niet goed voelde…Ik noemde wat dingen op: ik wil vaak mijn handen voor mijn oren slaan en me terugtrekken in een hoekje. Als ik buiten loop of fiets, kijk ik vaak maar 1 meter voor me, gewoon rechtdoor kijken lukt me niet. Ik wil soms niet naar buiten omdat ik dan het gevoel heb dat er allemaal druk op mijn hoofd komt. Sowieso zit er soms veel te veel in mijn hoofd en kan ik niet helder denken. In de supermarkt kan ik soms ineens stil blijven staan en kan ik niet meer besluiten wat ik moet doen. Het duurt lang voordat ik in slaap val omdat ik aan van alles lig te denken.
Klinkt als…juist: overprikkeling. Alleen had ik mijn ervaringen nooit gekoppeld aan die term.
In goed overleg besloten we dat ik zou starten met een antipsychoticum, om prikkels minder sterk binnen te laten komen. Ik startte met de laagste dosering en die sloeg gelijk aan. Ik kon de supermarkt weer in en veilig over straat na een lange dag werken. Vaardigheden die ik in een therapie had geleerd kon ik weer beter toepassen. Er was ruimte in mijn hoofd om overprikkeling op te merken en er wat aan te doen. Zelfs de gesprekken met mijn therapeut leken soepeler te verlopen. En, erg prettig: ik sliep veel beter en had daardoor overdag meer energie.
Helaas bleek na driekwart jaar dat een bepaald hormoon een te hoge waarde had en moest ik stoppen met mijn medicatie. Dat vond ik op zich wel prima want ik had er nog niet helemaal vrede mee dat ik medicijnen moest slikken om me beter te voelen.
In eerste instantie bleef het goed gaan, maar na een maand of twee heb ik toch opnieuw om medicatie gevraagd. Een nieuw middel, waarbij het even zoeken was naar de juiste dosering. De ene dosering deed nauwelijks wat, de andere gaf te veel bijwerkingen. We zijn er dus tussenin gaan zitten. Het middel dat ik nu slik werkt voor mijn gevoel net iets minder goed dan het vorige middel maar het helpt me toch. Op mijn werk kan ik de interne en externe prikkels beter aan en als ik overprikkeld thuiskom, weet ik daar beter mee om te gaan. Ik kan weer gewoon de deur uit zonder die druk op mijn hoofd. Ik slaap goed. Natuurlijk haalt de medicatie niet alle overprikkeling weg maar de scherpe randjes zijn er wel vanaf.
Nu is het niet mijn bedoeling om het gebruik van medicatie te verheerlijken. Maar ik hoor en lees zelf maar weinig over de positieve effecten die medicatie kunnen hebben op bijvoorbeeld overprikkeling. Vandaar dit blog. Ik ben benieuwd naar de ervaring van anderen met medicatie tegen overprikkeling.
Annika
Disclaimer:
Medicatie moet altijd zorgvuldig ingesteld en gebruikt worden, aangepast op de individuele persoon. Dit gaat in overleg met uw arts/psychiater (liefst met ervaring met autisme).
#autismebijvrouwen #ASS #overprikkeling #medicatie
Hieronder kun je via het formulier een reactie op de blog achterlaten. Wees je er van bewust dat de reacties openbaar zijn.
Er wordt gevraagd om je naam in te vullen. Dit mag natuurlijk ook een pseudoniem of mogen ook initialen zijn als je liever niet wilt dat je naam bekend wordt. Let er tevens op dat ook sommige auteurs van de blogs onder een pseudoniem geschreven zijn. Ken je de werkelijke identiteit van de auteur, verklap deze niet per ongeluk in je reactietekst.
We willen iedereen de kans geven zijn/haar visie en reactie te geven. Wees wel respectvol naar elkaar. Daarnaast is FANN niet verantwoordelijk voor de inhoud van de reacties.
Annika (zaterdag, 11 maart 2023 15:05)
Hallo Anouk,
Zie ook mijn antwoord van 5 juni, maar toen schreef ik nog onder een pseudoniem :)
Ik gebruikte eerst Risperidon, nu Aripiprazol
Anouk (vrijdag, 03 maart 2023)
Wat goed van je! Ik ben al 14 mnd op zoek, welke medicatie is het? Ik hoor het graag.
Femke (maandag, 15 augustus 2022 23:13)
Ik kreeg kort na m’n diagnose Abilify (antipsychoticum), om meer rust in m’n hoofd te krijgen. Aanvankelijk was het superaangenaam maar ik verloor na enkele maanden (en hogere dosering) het gevoel van verbinding met m’n omgeving en mezelf. Ik sliep veel beter, maar werd er ook ontzettend moe van. Voor mijn geen aanrader en ben er intussen mee gestopt. Ik vraag me soms af of dit medicijn niet heeft bijgedragen aan de depressie die ik kreeg…(die ondertussen succesvol behandeld is met Nortrilen en psychotherapie)
Patricia van Wijngaarden (vrijdag, 17 juni 2022 10:36)
Helaas bestaat er geen medicijn om autisme te behandelen. Wel kun je medicatie geven die helpt tegen specifieke klachten die iemand met autisme heeft. Wat geschikt is hangt af van de persoon en wat de persoon wil. Het is dus altijd maatwerk.
Kayleigh (maandag, 13 juni 2022 21:47)
Ik ben jarenlang overprikkeld geweest. In eerste instantie werd daarvan gezegd, 'je kan je niet concentreren, je hebt ADD.' Toen kreeg ik medicatie die daarbij hoorde.
Pas toen kwam ik erachter dat het niet kunnen concentreren helemaal niet het probleem was maar het gevolg! Het gevolg van constante overprikkeling dus.
Ik ervaarde namelijk ook echt een verschil tussen thuis zijn en dan de straat op moeten en op kantoor zijn. Thuis kon ik mij gewoon concentreren, nergens last van. Op een gewone werkdag moest ik eerst door het verkeer. Kon ik alvast een kwart van mijn energie uitzwaaien. Op mijn werk, lichten, geluid, tegen 12 uur was ik zo overprikkeld dat ik eigenlijk niets meer uit mijn vingers kreeg.
Het was echt geen leven. Ik trok mijzelf door de dag heen en overleefde mijn werk. Maar mijn hobby's en de zaken zoals mijn gezin en huishouden die kon ik niet overeind houden. Eigenlijk was dit al heel mijn leven zo. Ik kon nooit ergens vol voor gaan omdat mijn energie al weg was door alle prikkels voor het begon. Dit werd mij ook nog eens verweten. 'Waarom de ene keer wel, andere keer niet?'
Men deed net alsof het mijn gedrag was. Onwil.
Wat denk je zelf, wie wil er nu zo leven? Nou ik niet. Toen ik dat steeds vaker begon te voelen en steeds intenser ben ik dus naar mijn klachten gaan kijken. In eerste instantie dacht ik zelf ook 'ik kan me niet concentreren' en dat was mijn hulpvraag. Van daaruit heb ik dus ontdekt dat ik gewoon tot op dat punt altijd overpikkeld was geweest. Grappig genoeg ben ik met een lage dosis methylfenidaat (medicatie voor ADHD dus) compleet geholpen.
Geen bijwerkingen en de prikkels kaatsen van me af. Misschien is het omdat ik gewoon meer energie heb om met de prikkels te dealen. Moet ook wel zeggen dat ik verschillende soorten heb geprobeerd, er waren er ook bij waar ik echt het gevoel had dat mijn brein door het dak ging. Toen er een nieuwe apotheker kwam wilde hij het eens met me doornemen en toen hebben we samen een variant gevonden waarbij ik nagenoeg niets merk, behalve dan dat ik niet meer overprikkeld raak!
anoniem (woensdag, 08 juni 2022 14:36)
Hoi Carlijn,
Herkenbaar bericht over er net niet uitkomen met medicatie door bijwerkingen.
Ik slik nu brexpiprazol. Bijna geen bijwerkingen, alleen iets aangekomen ( rond 4 kilo)
Brexpiprazol zorgt voor mij dat ik nu weer kan functioneren. Weer meer tegen prikkels aankan en niet meer chronisch overprikkeld ben.
Succes met je zoektocht!
Carlijn (zondag, 05 juni 2022 21:08)
Ik kreeg eerst Risperidon, nu Aripiprazol.
Dino Pellizzon (zaterdag, 04 juni 2022 21:15)
Welk medicijn kreeg u dan?
H. Inge van Werven (zaterdag, 04 juni 2022 12:19)
Ja, pillen, dit is als je naar de silo-denkers in het medische beroep gaat. Daar castreren ze de (neurale) klacht-doorgave met hulp van de Big Pharma. Daar kan je voor kiezen. Halfdood verder enz.
Daarom hier ook even aandacht voor het eeuwenoude middel.
https://www.mediwietsite.nl/vervang-schadelijke-pijnstillers-slaap-en-kalmeringsmiddelen-door-cannabis/
Speciaal voor ons ASDiv-ers gaat het over de laatste 2 categorien uit het volgende artikel
https://www.mediwietsite.nl/5-soorten-ptss-en-hoe-wiet-daarbij-helpt/
En speciaal voor Jim van Os:
https://www.mediwietsite.nl/wetenschapper-bevestigt-cannabis-veroorzaakt-geen-psychoses/
ik onderschrijf de conclusie, dat de schiz gevoeligheid al aanwezig was. En deel al jaren iedereen mee: als je familiaire gevoeligheid hebt voor psychoses: geen wiet. Dat horen je ouders je te leren. Je kunt toch niet Cannabis onbereikbaar maken omdat er bij famiaire aanleg de psychose wat eerder kan worden opgeroepen.
Daarom is het belangrijk dat we de ervarings-informatie van ASDiv-gebruikers verzamelen.
En heeft iemand al ervaring met het Ital water ?
https://cannabisindustrie.nl/suver-nuver-ital-water-met-thc-maas-in-de-wet/
P.S. ASDiv is wat mij betreft de gestoordheids-vrije benaming van ons, de Autisme Spectrum Diversen
Levinas (vrijdag, 03 juni 2022 22:38)
Herkenbaar vwb overprikkeling en medicatie. Ik slik al 20 jaar antidepressiva voor de scherpe randjes maar of dat nog enig effect heeft weet ik niet.
Vanwege bovenstaand feit ben ik 1,5 jaar geleden een gesprek aan gegaan met een psychiater waarbij inderdaad ook een antipsychoticum ter sprake kwam. Het feit dat hij de negatieve invloed benoemde op mijn studie (minder lerend/concentratie vermogen oid) heeft mij toen doen besluiten er niet mee in zee te gaan.
Tegelijkertijd bepalen/beperken prikkels wel behoorlijk mijn leven, met name geluiden. Het heeft een zeer negatieve invloed op mij in mijn woonomgeving (en dan woon ik nog in een klein dorp). Er zijn bijna dagelijks momenten dat ik wil vluchten, alleen in een bos wil zitten oid, maar dat gaat helaas niet (de woningcrisis helpt ook niet mee).
Dan zou ik nog een feit willen benoemen wat op bovenstaande aansluit. Veelal bevinden woonvormen voor mensen -met autisme nota bene- middenin de stad, waar ik dus helemaal zou verdrinken in overprikkeling door geluiden en bewegingen. Ook daar kan ik dus niet terecht. Ik geniet van de zon maar als het regent zijn er minder mensen op straat en heb ik minder last van de geluiden die mensen produceren dus vaak prefereer ik regen.